Kapag lagi kang nagsosorry sa'kin Iagi kong sinasabi na "okay lang" "ayos lang" pero honestly hindi talaga siya okay nakakasawa na din minsan ang sorry na word. I really don't know kung ano ba talaga ang meron sa'tin? May aasahan ba ko? O siguro mas mabuting kalimutan ko na lang tong nararamdaman ko? Sandali pa lang tayong nagkakilala pero wala eh naging special sa'kin. Seriously, simula ng makilala kita lagi na lang akong umiiyak kapag namimiss kita, kapag nagkakatampuhan tayo, kapag nagagalit ako sa'yo, kapag ang cold mo sa'kin at kapag gumagawa ako ng efforts para sa'yo pero parang hindi mo naman naappreciate. Ang sakit lang eh. Nagmumukha na naman akong stupid pakshet </3 Do I really deserve this kind of treatment? I don't want perfection I want EFFORT. Please naman oh you already said the three magical words pero bat ganun hindi ko siya maramdaman? I always feel unwanted and just an option not a priority that's a saddest part. I'm not mad I'm hurt there's a big difference. Hindi ko magawang magalit sa'yo eh kahit nasasaktan ako ng hindi mo nalalaman. Hayyy kaya ayokong mainlove eh nasasaktan na naman ako </3 pero I know kasama naman talaga to kapag nagmamahal ka laging ganyan.
Hayyyyyyyyyyyyyy </3 I don't know anything anymore. :'(